معنی کلمه فنون در لغت نامه دهخدا
نگار خویش را گفتم نگارا
نیم من در فنون عشق جاهل.منوچهری. || انواع. اقسام :
ای در اصول فضل مقدم
ای در فنون علم مؤدب.مسعودسعد.در فنون علم و ادب متبحر. ( ترجمه تاریخ یمینی ). از فنون فضایل حظی وافر داشت.( گلستان ).
سعدی از این پس نه عاقل است و نه هشیار
عشق بچربید بر فنون و فضائل.سعدی.بر او محاسن اخلاق چون رطب پربار
در او فنون فضایل چو دانه در رمان.سعدی.- ذوفنون ؛ آنکه اقسام علم و دانش و هنر دارد و داند :
حلقه های سلسله تو ذوفنون
هر یکی حلقه دهد دیگر جنون.مولوی. || حیله ها و مکرها.
- پرفنون :
بفرمود تا نزد او شد قلون
ز ترکان دلیری گوی پرفنون.فردوسی.ای گنبد زنگارگون ، ای پرجنون ای پرفنون.ناصرخسرو.