فلان و بهمان

عقل دمساز زور و بهتان نیست پرده‌پوش فلان و بهمان نیست

و یک یک بر خلاف این از وی خبر میدادند و صاحب را استوار نمی آمد تا از ثقات اهل قم دو مقبول القول گفتند که زمان خصومت که میان فلان و بهمان بود قاضی پانصد دینار رشوت بستد.

چندگویند ز شهنامه سخن‌های دروغ چند خوانند هنرهای فلان و بهمان

سخن بر تو فرستم از آنکه تو دانی که ما به دانش نه چون فلان و بهمانیم

ز ابلهی گفته‌ای شعر نگوید بهار وین سخنان را بدو فلان و بهمان برد

وین رنج عظیم‌تر که در صورت اندر شمر فلان و بهمانم

تو را سخن ز خدای و رسول باید گفت دلت به هرزه و هزل فلان و بهمانست

فلان و بهمان گویند توبه یافته اند چه مانعست مرا بین فلان و بهمانم

تا کی این من چنین و من چونان چند ازین من فلان و بهمانم

گفته او شنو که گفته او نه ز جنس فلان و بهمانست