فقه‌اللغه
معنی کلمه فقه‌اللغه در فرهنگ معین
معنی کلمه فقه‌اللغه در فرهنگ عمید
معنی کلمه فقه‌اللغه در فرهنگ فارسی
فیلولوژی . فقه اللغه اصطلاحی است که ادبای متاخر در برابر کلمه فیلولوژی فرانسوی قرار داده اند و منظور از آن دانشی است که شامل علوم زبانشناسی و مطالعه فرهنگ ملل متمدن از طریق زبان ادبیات و مذهب آنهاست .
معنی کلمه فقه‌اللغه در فرهنگستان زبان و ادب
معنی کلمه فقه‌اللغه در دانشنامه آزاد فارسی
به معنی شناخت زبان یا کلمه، معادل فیلولوژی در زبان های اروپایی که از دو جزء فیلو به معنی دوستدار و لوگوس به معنی کلمه یا کلام گرفته شده است. در فرهنگ اسلامی و ایرانی کاربرد این اصطلاح سابقۀ دیرینه دارد و ابومنصور ثعالبی نیشابوری کتاب خود را دربارۀ لغات زبان عربی تحت عنوان فقه اللغه نوشته است. فقه اللغه در قرن ۱۹ در اروپا به معنی تحقیق تاریخی دربارۀ یک زبان و متون آن زبان و ارتباطش با زبان های دیگر به کار می رفته است و به ویژه در آلمان معنی وسیع تری یافت و تحقیق دربارۀ فرهنگ و ادب رایج در زبان های قدیم را شامل می شد. امروزه این اصطلاح کمتر به کار می رود و به جای آن زبان شناسی مصطلح شده است و به جای فقه اللغه یا فیلولوژی نیز زبان شناسی تاریخی و تطبیقی به کار می رود.
معنی کلمه فقه‌اللغه در دانشنامه اسلامی
کتاب به صورت موضوعی در ۳۰ باب و هر باب حاوی تعدادی فصول تدوین شده است.
[ویکی نور] «فقه اللغة» اثر عبدالملک بن محمد بن اسماعیل ثعالبی (متوفی429ق) که به روش موضوعی مطالب کتاب را در یک جلد به زبان عربی به نگارش درآورده است.
مولف در مقدمه کتاب تصریح می کند که کتاب را برای وزیر ابوالفضل عبدالله بن احمد المیکالی تالیف کرده است.
کتاب به صورت موضوعی در 30 باب و هر باب حاوی تعدادی فصول تدوین شده است.
مطالب کتاب را از علمای لغت؛ مانند: خلیل، أصمعی، أبی عمرو شیبانی، کسائی، أبی زید، أبی عبیدة، ابن أعرابی،و ابن درید و نفطویه، ابن خالویه، أزهری، أبو الحسین أحمد بن فارس بن زکریا القزوینی گرفته است.
کتاب با دو مقدمه آغاز شده است. یکی از محقق که در آن به زندگی مولف، ویژگی های کتاب، نسخ تحقیق و همچنین روش تحقیق پرداخته است. نویسنده در مقدمه دیگر بیان کرده که چرا زبان عربی مقدم بر دیگر زبانهاست و باید بر این زبان مسلط شد و در نهایت محتویات کتاب را به صورت موضوعی ذکر کرده است.
[ویکی فقه] فقه اللغه (کتاب). «فقه اللغة» اثر عبدالملک بن محمد بن اسماعیل ثعالبی (متوفی ۴۲۹ ق) که به روش موضوعی مطالب کتاب را در یک جلد به زبان عربی به نگارش درآورده است. مولف در مقدمه کتاب تصریح می کند که کتاب را برای وزیر ابوالفضل عبدالله بن احمد المیکالی تالیف کرده است.
کتاب به صورت موضوعی در ۳۰ باب و هر باب حاوی تعدادی فصول تدوین شده است.
گزارش محتوا
مطالب کتاب را از علمای لغت؛ مانند: خلیل ، اصمعی ، ابی عمرو شیبانی ، کسائی ، ابی زید، ابی عبیدة، ابن اعرابی، و ابن درید و نفطویه، ابن خالویه، ازهری، ابو الحسین احمد بن فارس بن زکریا القزوینی گرفته است. کتاب با دو مقدمه آغاز شده است. یکی از محقق که در آن به زندگی مولف، ویژگی های کتاب، نسخ تحقیق و همچنین روش تحقیق پرداخته است. نویسنده در مقدمه دیگر بیان کرده که چرا زبان عربی مقدم بر دیگر زبانهاست و باید بر این زبان مسلط شد و در نهایت محتویات کتاب را به صورت موضوعی ذکر کرده است.
← محتویات ابواب کتاب
محقق کتاب، جمال طلبه، کتاب را بر اساس تحقیق بر روی سه نسخه از کتاب منتشر کرده است. در پایان کتاب نیز فهارس آیات، احادیث، ضرب المثلها، کتب، اعلام، قبائل، و فهرست محتویات ذکر شده است.
معنی کلمه فقه‌اللغه در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه فقه‌اللغه
ای.ام. ارانسکی زبانشناس روسی در کتاب فقه‌اللغه ایرانی می‌نویسد ارمنی‌ها به کردها کردوک و سریانی‌ها نیز قردو می‌گفتند. در کتیبه‌های توکولتی نینورا پادشاه آشور بارها از مردمانی به اسم گوتی و گاهی کورتی نام برده شده‌است در متون پارسی میانه نیز بارها به اسم کورت خطاب به مردمان کرد برمی‌خوریم که این اسم بعد از حملهٔ مسلمانان و تسلط زبان عربی بر ایران به (کرد) تغییر یافت
پدرش رسول رضا و مادرش نگار رفیع‌بیگلی نیز از نویسندگان بنام آذربایجانی هستند. پس از تکمیل تحصیل خود در مدرسهٔ ده سالهٔ موسیقی در باکو، وارد دانشکدهٔ فقه‌اللغه دانشگاه دولتی باکو گردید. بعد در رشته‌های فیلم‌نامه‌نویسی و فیلمسازی در مسکو به ادامه تحصیل پرداخت.