معنی کلمه فغستان در لغت نامه دهخدا
نیارم فغستان خاقان برنج
سپارید هرچ ایدرش هست گنج.اسدی.فغستان خاقان و گنج ایدر است
بدان گر دهیم این ز ما درخور است.اسدی.شه چین جدا با فغستان و رخت
همی رفت با پیل و با تاج وتخت.اسدی. || کنایه از خوب صورتان و صاحب حسنان هم هست. ( برهان ). یار. دلاَّرام. محبوبه. ( فرهنگ فارسی معین ) :
فرستش بسوی شبستان خویش
بر خواهران و فغستان خویش.فردوسی.
فغستان. [ ف َ غ ِ ] ( اِخ ) بیستون. رجوع به بیستون شود.
فغستان. [ ف َ غ ِ ] ( اِخ ) نام دختر کید هندی. ( یادداشت مؤلف ) :
فغستان چو آمد بمشکوی شاه
یکی تاج بر سر ز مشک سیاه.فردوسی.فغستان ببارید خون سرشک
همی رفت با فیلسوف پزشک.فردوسی.
فغستان. [ ف َ غ ِ ] ( اِخ ) دهی است از بخش کنار رودخانه شهرستان گلپایگان ، دارای 216 تن سکنه. آب آن از قنات و محصول عمده اش غله ، لبنیات و پنبه است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).