فطنت

از پی فطنت و هدایت او پادشاهان به زیر رایت او

هم ز هر حضرت خبردار آمدم هم ز فطنت صاحب اسرارآمدم

این همه فطنت و دها و حیل از عطای عطاردست و زحل

همّتش دین فروز و عرش گذار فطنتش فتنه سوز و شغل گزار

اسمان قدر ثوابت لشگر سیاره سر مشتری رای عطارد فطنت خورشی گاه

فکرتش وقت فراست فطنتش هنگام فضل بوفراس عهد گشت و بوتمام روزگار

ز بس‌ که در دل تو فطنت است‌ گوناگون گمان برم که مگر فطرت تو از فِطَنَ است

کم خورش تخم شر و بطنت نیست هرکجا بطنت است فطنت نیست

فطنتی یابد اندر او ازلی که خفیات ازان شوند جلی

کو همان‌جا که صفات رحمتست قدرتست و نزهتست و فطنتست