فضل الله

اما زر هست بفضل الله تعالی والسلام

رزقم آن مولی دهد کو تاج استغنا نهاد بر سر من ذالک فضل الله یوتی من یشا

در سال ۴۴۳ق، امیر طائفه المریه پس از پدرش، معن بن صمادح شد؛ به اجماع دولت‌مردان و عمویش؛ حال آنکه به ۱۸ سالگی نرسیده بود. پدرش بیعت ولایت عهدی‌اش را گرفته بود. سپس معتصم، لقب المتعصم بالله و الواثق بفضل الله گرفت.

این همه ذات در مراتب و جاه نیست جز اصل پاک فضل الله

فضل الله آنکه فضله شیطان به ریش اوست بی رونقی نگر که بود کاردان به فارس

برادر وی سید احمد طباطبایی بر خلاف آقا سید محمد هوادار شیخ فضل الله نوری بود.

اولاد و اعقاب مرحوم تقی خان که متجاوز از هفتصد نفر ذکور و اناث صغیر وکبیرند درین دو سه روزه امن و فراغتی یافتند که از کسالت خوف و تزلزل آن دو سه ساله بر آمدند و حمد خدا و شکر شاهنشاه بر ما واجب و لازم است که بفضل الله تعالی وجود فایض الوجود ما موجب این عفو وگذشت خسروانه گردید، اگر صد هزار جان داشته باشیم که در راه خدمت شاهنشاه بدهیم و با صد هزار زبان ستایش و ثنا بگوئیم باعتقاد ما خدا گواه است. که:

شد کشته «علی » و گشت فانی در نطق قدیم فضل الله

فضل الله یا کمال الدین ابن نصوح شیرازی.

پیری در لباس پلاس ندا در داد که ایها الناس ابتغوا فضل الله و مرضاته و اتقو الله حق تقاته، ای راندگان تربت واین خواندگان غربت و ای و طوفان بلاد و صرافان عباد، و ناقدان نیک و بد و خازنان عقل و خرد

و سخن اوست که ره که گمان برد که فعل او را از آتش نجات دهد یا به بهشت رساند به یقین خود رادر خطر انداخته است و هر که اعتماد بر فضل خدای تعالی دارد حق تعالی او را به بهشت رساند کما قال الله تعالی قل یفضل الله و برحمته فبذلک فلیفرحوا.

مترس از پیری اندر عشق کز کنعان فضل الله چو یعقوبت ببخشاید زلیخا را جوان بینی

رساله در وجود مطلق؛ الاعتماد الکبیر؛ الحکمة الرّشیدیة. اثر اخیر به نام رشیدالدّین فضل الله نوشته شده است.

بجناب رفیع افضل دهر قطب اقطاب شیخ فضل الله

حسین پور در سال ۱۹۱۰ به عنوان یکی از چهارمین فارغ التحصیلان کلاس خود از آکادمی تیپ قزاقهای فارغ‌التحصیل شد. وی همکلاسی سرهنگ مهدی قلی تاجبخش و ژنرال فضل الله زاهدی بود (که در سال ۱۹۵۳ توسط محمدرضا شاه پهلوی نخست‌وزیر شد). پس از فارغ‌التحصیلی از آکادمی، وی حدود دو سال وظایف نظامی خود را در زمان روح االله میرزا انجام داد و سپس به عنوان فرماندهی سپاهیان ایالت آذربایجان و کردستان منصوب شد.

از جمله شاگردان برجسته اش می توان به فضل الله بن روزبهان خنجی اشاره کرد.