فساد

به شه پاسخ آورد آن پر فساد که اندیشه دارم زابن زیاد

رسید پاسخ میر مهین که در گیتی چهار چیز بود مرفساد را مصدر

اگر ز حفظ تو یک پاسبان بود ننهد فساد پا به سر چار سوی ارکانی

دولت بشتافته‌ست چون نظرت تافته‌ست تا که بقا یافته‌ست عاشق کون و فساد

روز شکار، پیرزنی با قباد گفت کاز آتش فساد تو، جز دود و آه نیست

«الا» آگاه بید إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ بدرستی که ایشان آنند که تباه کاران‌اند وَ لکِنْ لا یَشْعُرُونَ (۱۲) و لکن نمیدانند که غایت آن فساد چیست.

با صلاح و فساد ما باری زاهدان را چه کار ما می‌دانیم

منزل اول بود کون وفساد ای بسا کس کاندر این ره سر نهاد

تا زاختلاف بیع و شرای فساد و کون باشد همیشه رونق بازار روزگار

فساد و خون کنند اولاد آدم پر از آشوب دارند کار عالم