فریده

این رمان در ایران با سه ترجمه مختلف (میترا معتضد، فریدون قاضی‌نژاد و فریده اشرفی) توسط سه ناشر (البرز، روزگار و مروارید) در طی سال‌های ۸۲-۸۳ به بازار عرضه شده‌است.

محتاج نه به خلق و خلایق فقیرشان نی آفریدگار و نه نیز آفریده‌اند

اگرچه اول خلق آفریده است ولیکن ذات جانانش ندیدهست

آوخ که زیر سنگ جفای فلک بماند دستی که از برای عطا آفریده شد

واسطی گوید کی خدای عزّوجلّ هیچ چیز نیافرید گرامی تراز روح. بدید کرد که روح آفریده است. و مصنّف این کتاب استاد امام رَحِمَهُ اللّه گوید اندرین حکایت ها دلیلست کی اعتقاد پیران متصوّفه موافق بوده است باقول اهل حق اندر مسائل اصول و بدین قدر بسنده کردیم تا آنچه اختیار است از حد اختصار بیرون شده نیاید.

بزرگ آفریننده هر چه هست ز هرچ آفریده‌ است بالا و پست

تن ضعیف و قوی دل آدمی است آفریده تن از گِل آدمی است

عشق هیچ آفریده را نبود عاشقی جز رسیده را نبود

همه چیز دادند درویش را بنفریده کردند بدکیش را

از بس که آفریده گلت را خدا ملیح پا تا به سر ملیحی و سر تا به پا ملیح

دو سر زان تیغش ایزد آفریده که خصمش کور گردد هر دو دیده