فریبیدن

دلم بدرید ز اندیشه شکسته گشته چون شیشه که عقل از چه طمع دارد نهان دان را فریبیدن

چرا کوشد مسلمان در مسلمان را فریبیدن بسی صنعت نمی‌باید پریشان را فریبیدن

نمی‌آید دریغ او را چو دریا گوهرافشانی ولیکن تو روا داری بدین آن را فریبیدن

معلم خانه چشمش چه رسم آورد در عالم که طمع افتاد موران را سلیمان را فریبیدن

پلیدی را بیاموزد بر آب پاک افزودن کلیدی را بیاموزد کلیدان را فریبیدن

هر اندیشه که برجوشد روان گردد پی صیدی نمک‌ها را هوس چه بود نمکدان را فریبیدن

بدریدی همه هامون ز نقش لیلی و مجنون ولی چشمش نمی‌خواهد گران جان را فریبیدن