فرورتی

معنی کلمه فرورتی در ویکی واژه

(مزدیسنا): ارواح عادلان نیکوکار که معتقد بودند در زندگی و اعمال زندگان تأثیر نیکی دارد.
(ادیان): از پهلوانان اوستا و آتش مقدس و همچنین طبق همین کتاب، روح متوفایی راستکار، که به زندگان یاری می‌رساند. به ظن غالب روح سیامک یا سیاوش در شاهنامه. فرورتی، فَروَشی، فروردین، فرورتیش، پرئورتس همه یک اسم یا اصطلاح دینی بودند انتشار یافته در زبان‌ها و لهجه‌های متعدد.

جملاتی از کاربرد کلمه فرورتی

در تحریر بابلی کتیبه‌های بیستون دیده می‌شود، که داریوش پس از دستگیری فرورتیش دوم، بینی و گوش و زبان وی را بریده و سپس او را به صلیب کشیده‌است.