فرقت

ستیچن نام دیگر عابدی هست برو آنجا که بر فرقت نهد دست

کارم زاریست همچو یعقوب از فرقت طفل ارجمندی

بود حیرانیم از فرقت و وصل آمد باز در سر و سینه من آن هیجانست که بود

بکرد از لطف و قهر خود معیّن دو فرقت اندرین عالم مبین

اگر شمع بینی بدانی یقین که می‌سوزد از فرقت انگبین

از فرقت تو بر من تاریک دهر در وصلت تو روشن بر من جهان

از درد دوری روز و شب افتاده‌ام در تاب و تب جانم ز شوق آمد به لب در فرقت جانانه‌ای

ز هجر و فرقت ما درد و غم بسی دیدیم درآی در بر ما ما دوای هر دردیم

دل من کز صفا چو آینه بود یافت از فرقت عزیزان زنگ

گر بود عشق چه فرقت ز بهار و ز خزان بلبل از رفتن گل بهر چه غوغا داری؟