فرشیم

نه انسیم نه جنیم نه عرشیم نه فرشیم نه از بلغار و نه از چین مگر از شهر ارکندم

از آن پس که اسبی و فرشیم نیست به زینی و یک خیمه باز آمدست

فرشیم بود قسمت و پرگرد بود فصل علت شوه و تیر شهاب است شخانه

ما خرقه صوفیان عرشیم هم کسوت ساکنان فرشیم

سال‌ها بودیم رقصان در هوایت ذرّه‌وار واین زمان افتاده چون گردی به روی مفرشیم

زعفرا من شاهباز عرشیم تنگدل زین دامگاه فرشیم