فرسخ

به کوه از پشت پا نه دل بپرداخت به یک انگشت چ ل فرسخ در انداخت

به بوی منزل یار از دو کون بگذشتم هزار فرسخ به منزل است هنوز

قفس تن من از بس که بمرغ جان بود تنگ بپرد هزار فرسخ گر ازین قفس برآید

مسعودی ساخت دژی بسیار بلند در قبق که پلی داشته که دو گردنه را به هم پیوند می‌داده، از کارهای اسفندیار دانسته است. حمزه اصفهانی می‌گوید که اسفندیار سدی در برابر ترک‌ها در بیست فرسخی سمرقند ساخته است.

رهروی راه عشق بر تو شمارم که چیست گام بفرسخ زدن پاس قدم داشتن

«در سه فرسخی قشلاق، آرادان است که تلگراف خانه دارد. از آرادان تا پاده سه مایل انگلیسی است و از پاده الی دهنمک آب ندارد و نه مایل و ربع انگلیسی، مسافت دارد».

چو فرسخ برفتند از آن راه پنج ز گرما کشیدند بسیار رنج

ارواح شما حیران در عالم برزخ بود از جان شما تا تن هفتاد و دو فرسخ بود

مرا به جان تو نزدیک‌تر ز جان و دلی کنند دورم اگر از برت دو صد فرسخ

ورا چار فرسنگ بالا بود یکی فرسخش نیز پنها بود

بود چار فرسخ ورا پر و بال نباشد به گیتی ورا کس همال

۲- کوه کلاه قاضی در یک فرسخی واقع شده. قنات ناصری از کنار این کوه جاری است. کوه خضر- کوه دو برادران نیز از این سری کوه‌ها هستند.

سرانجام در نبرد خازر در سال ۶۶ یا ۶۷ هجری در جنگ با سپاه مختار ثقفی به فرماندهی ابراهیم بن مالک اشتر در ۵ فرسخی شمال موصل، امویان شکست خوردند و عبیدالله بن زیاد کشته شد. ابراهیم اشتر نیز طبق توافقش با مختار، حکومت موصل را بدست گرفت.

و طشک نام دهی است از توابع آن و این قصبه در جانب مشرقی شیراز به مسافت ۲۳ فرسخ است و خانه‌های آن را از خشت خام و گل و چوب ساخته‌اند و شماره آنها نزدیک به ۲۵۰ درب خانه است و این بلوک مشتمل بر ۸ قریه آباد است.»

چار فرسخ مانده تا نزدیک شاه محشری بد، هر طرف کردم نگاه

آقا حسن یک اندیس فلزی است که در حوالی شهر چهار فرسخ استان خراسان قرار دارد و مادهٔ معدنی موجود در آن، مس است.سنگ میزبان این اندیس داسیت است در این اندیس، پاراژنز‌های گوتیت، لیمونیت، روتیل یافت می‌شوند.

آسبادهای چهارفرسخیا آسیاب بادی چهارفرسخ مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان نهبندان، روستای چهار فرسخ واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۹ با شمارهٔ ثبت ۳۴۶۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

اسحاق آباد. [اِ] (اِخ) از بلوکات ولایت نیشابور خراسان، عدهٔ قراء ۲۰، مساحت ۴ فرسخ، مرکز اسحاق آباد، حد شمالی زبرخان، شرقی جلگهٔ رخ، جنوبی جلگهٔ رخ و حدّ غربی عشق آباد. و آن در دو فرسخی میانهٔ جنوب و مغرب آباده است. (فارسنامه). و رجوع به حبیب السیر جزو ۴ از ج ۲ ص ۱۵۹ شود.

در فارسنامه ابن‌بلخی درج است که: «مالیات جهرم در آل بویه، حقوق ولیعهد شدی.» به استناد نوشته‌های استخری، ابن بلخی و حمد اله مستوفی، جهرم قلعه‌ای بزرگ معروف به خورشه و خورشاه داشت که فاصله آن تا شهر پنج فرسخ بود. بانی این قلعه خورشه، عامل خلفای بنی امیه در جهرم بود که بعدها به همت خواجه نظام‌الملک و وزیر مشهور سلجوقیان تعمیر و مرمت شد.