فرسان

قال النبی (ص): «فو الّذی نفس محمد بیده لو قال: ان شاء اللَّه لجاهدوا فی سبیل اللَّه فرسانا اجمعین».

اتَّخَذُوا أَحْبارَهُمْ یعنی علمائهم و هم بنو هارون، وَ رُهْبانَهُمْ جمع راهب کفارس و فرسان و هم اصحاب الصوامع مشتقّ من الرهبة و مصدره الرّهبانیّة. أَرْباباً ای آلهة مِنْ دُونِ اللَّهِ یعنی اطاعوهم فی معاصی اللَّه. عدی بن حاتم گفت: رسول خدا برائة می خواند به این آیت رسید. گفتم‌

ای هنرمند مکن عرض هنرهات برش بر تازی فرسان خیره خر لنگ متاز

ابراهیم بن ابی‌بکر بن علی فَرَسانی ملقب به سری‌الدین (؟ -۱۲۲۹م) قاضی صنعا و فقیه یمنی بود. از او آثاری در اصول مذهب اشعری به‌جامانده است. شهرتش به فَرَسانی از انتساب او به جزایر فرسان در دریای سرخ است.

امامزاده شاه میرحمزه، از امامزادگان اصفهان می‌باشد که در قریه «فرسان» از روستاهای حومه شمال اصفهان مدفون بوده‌است.

همه صوفی مذاق و ابن‌الوقت همه کوفی نهاد و کافرسان

کنی از پیکر فرسان سپاه ای بسا جانوران مهمانی

زره بر تن آیند، فرسان فارس؛ کمند افگن آیند شجعان راکب

کشور حسن بیک تاخت بگیری چو شوند هم رهان ره سودای تو باری فرسان

ای اوحدی، از لاشهٔ لنگ تو چه خیزد؟ کندر طلب او همه تازی فرسانند

و روی انّ علیّا (ع) انکر علی ابن عباس حمله العادیات علی الخیل. و قال: انّها نزلت فی وقعة بدر و لم یکن معنا حینئذ الّا فرسان احدهما للمقداد و الآخر للزّبیر.