فردیت

معنی کلمه فردیت در فرهنگ معین

(فَ یَّ ) [ ع . فردیة ] (مص جع . ) ۱ - یکتایی ، یگانگی . ۲ - طاق بودن .

معنی کلمه فردیت در فرهنگ عمید

یکتایی، یگانگی.

معنی کلمه فردیت در فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱ - یکتایی یگانگی وحدت ۲ - طاق بودن مقابل زوجیت : پس زوجیت و فردیت و نطق و عجمت که موضوع هر دو معنی جنس است ...

معنی کلمه فردیت در فرهنگستان زبان و ادب

{individuality} [جامعه شناسی] مجموع صفاتی که فرد یا چیزی را از هم نوعان و هم جنسانش متمایز می کند

معنی کلمه فردیت در ویکی واژه

یکتایی، یگانگی.
طاق بودن.

جملاتی از کاربرد کلمه فردیت

فریدم فرد بنشستم که در دل ز فردیت بسی انوار دارم
توسعهٔ رایگان فردیت‌ها، هم‌چنین ترجیح بر کاهش حداکثری کار عمومی لازم برای جامعه به جای عدم کاهش زمان کار ضروری که منجر به قرار گرفتن در وضعیت کار مازاد می‌شود؛ این زمان به کار هنری، علمی و … اختصاص پیدا می‌کند. توسعهٔ افراد برای همهٔ آن‌ها در زمان آزادشده (صرفه‌جویی شده) رخ می‌دهد.
آن سناجو کش سنایی شرح کرد یافت فردیت ز عطار آن فرید
«فردیت و شخصیت خصوصی مرکز کرامت انسانی است. حریم خصوصی نیز برای احساس خود مختاری ضروری است. به این احساس که بخشی از زندگی یک فرد وجود دارد که کاملاً تحت کنترل اوست؛ که عاری از نفوذ بیرونی است. محرومیت از حریم خصوصی حتی می‌تواند سلامت فرد را به خطر بیندازد»
ورای پرده جانت دلا خلقان پنهانند ز زخم تیغ فردیت همه جانند و بی‌جانند
گفت در عالم فردیت خود او احدیست که بخوبی نتوان گفت که ثانی دارد
به‌طورکلی با عصر رنسانس نخستین سوسیالیست‌ها در اروپا طرح مالکیت اجتماعی و حذف مالکیت خصوصی را تشریح، و با انقلاب صنعتی، سوسیالیسم به عنوان یک ایدئولوژی به‌وجود آمد و علیه پیامدهای شوم انقلاب صنعتی برای اکثریت جامعه به ویژه کارگران شکل گرفت؛ که این سوسیالیسم جدید دارای مؤلفه‌هایی است که عبارتند از «یکی اقتصاد و سازوکار تولید اقتصادی- اجتماعی، دوم تصوری که آموزه‌های سوسیالیستی از انسان دارند مخالف فردیت انسان و موافق انسان به منزله عضوی از پیکره اجتماعی است»
دانه به صحرا مکشان بر سر زاغان مفشان جوهر فردیت خود هرزه به افراد مده
دو توکویل از جمله کسانی بود که می‌توان او را در دسته افرادی که خود را لیبرال می‌دانند دسته‌بندی کرد. در بیشتر آثار دو توکویل می‌توان رد پای آزادی‌خواهی و تاکید بر فردیت افراد و احترام به انسان را پیدا کرد. با این حال او یکی از منتقدان مفهوم برابری و برابری‌طلبی نیز می‌باشد و معتقد است موج اندیشه‌های برابری‌خواهانه در جامعه موجب گسترش «میان‌مایگی» در جامعه خواهد شد.
معماری طبیعی، گونه‌ای معماری آمیخته با رنگ است که در آغاز سدهٔ بیستم به ظهور رسید. رودولف اشتاینر با الهام از طبیعت شیوه‌ای از این معماری را بنیان گذاشت. همچنین معمارانی چون فرانک لوید رایت و آنتونی گادی نیز از پیشگامان معماری طبیعی بودند. این شیوه معماری به معنای تقلید صرف از طبیعت نیست بلکه در آن خواسته‌های بشر به عنوان موجودی خلاق و زنده در نظر گرفته می‌شود، به انسان فردیت می‌بخشد و به سازگاری انسان با طبیعت پیرامون و مشخصه‌های فرهنگی وی کمک می‌کند.