فردگرایانه

آنارشیسم در ایالات متحده یا آنارشیسم آمریکایی از اواسط قرن نوزدهم آغاز شد و با ورود به جنبش‌های کارگری آمریکا، با رشد یک جریان آنارکو کمونیسم و همچنین کسب شهرت برای تبلیغات خشن این عمل و تبلیغات مختلف اجتماعی در اوایل قرن ۲۰ تقریباً در اوج آنارشیسم فردگرایانه سپری شده بود. آنارکو کمونیسم و سایر جریانات آنارشیست اجتماعی به عنوان گرایش غالب آنارشیستی ظهور کردند.

برخی از شدیدترین تنهایی‌ها بیشتر در دانش آموزان بین‌المللی از کشورهای آسیا با فرهنگ جمعی که دارند، متمرکز است. هنگامی که آن‌ها در کشورهایی با فرهنگ فردگرایانه مانند استرالیا به تحصیل می‌پردازند.

آنارشیسم اجتماعی که با سنت سوسیالیستی پیر-ژوزف پرودون، میخائیل باکونین و پیتر کروپوتکین شناسایی می‌شود، به دلیل نقد سوسیالیسم، اغلب با آنارشیسم فردگرایانه مقایسه می‌شود.

در سال‌های نخستین پیدایش شیطان‌گرایی، لاوی که خانهٔ خود را به عنوان کلیسای شیطان در نظر گرفته بود، تمامی آیین‌ها را در همان‌جا برگزار می‌کرد. اما او بعداً از این کار منصرف شد و چون شیطان‌گرایی یک دین کاملاً فردگرایانه است، قرار بر این شد که از آن پس هر کدام از شیطان‌گرایان در خانه خودشان، اتاقی را به این کار اختصاص دهند. ساختمان فعلی کلیسای شیطان نیز، فضایی شبیه کلیسا ندارد و هیچ آیینی در آنجا برگزار نمی‌شود.