فرخ روز

ای به تو میمون و فرخ روزگار خسروی بر تو فرخ باد و میمون خلعت شاه جهان

نظامی هم بر این آهنگ رفته است که فرخ روزرا لحنی گرفته است

سکندر آینه جمشید جاه و فرخ روز فلک سریر و ملک خلق و آفتاب احسان

خسرو گیتی علی کز دولت پیروز او جز بشادی نگذراند بخت فرخ روز او

به فرخ روزگارش تازه گردید جهان پیر را عهد جوانی

ور از سی لحن‌، لحنی کمتر آید به جایش لحن «‌فرخ روز» شاید

چه خوش روزی و فرخ روزگاری که یابد کام دل یاری ز یاری

به فرخ روزی اندر خلوت قصر خضر خان را بخواند اسکندر عصر

آنانکه چهان کنند و مردم سوزند پیوسته مبارک شب و فرخ روزند

به خاتون باد فرخ روز سلطان که خاتون مادر بی‌‌مِثل و همتاست