فراغت دادن

معنی کلمه فراغت دادن در لغت نامه دهخدا

فراغت دادن. [ ف َ غ َ دَ] ( مص مرکب ) بی نیاز کردن و فارغ ساختن :
فروغ روی شیرین در دماغش
فراغت داده از شمع و چراغش.نظامی.رجوع به فراغت شود.

( ~ . دَ ) [ ع - فا. ] (مص م . ) ۱ - آرام کردن ، آسایش دادن . ۲ - فرصت دادن . ۳ - بی نیاز کردن .

( مصدر ) ۱ - آسوده کردن آسایش دادن ۲ - مجال دادن فرصت دادن ۳ - بی نیاز کردن .

آرام کردن، آسایش دادن.
فرصت دادن.
بی نیاز کردن.

خسروان را همه اسباب فراغت دادند وز همه خسرو بیچاره فراغت دارد

عقل و عصمت که مرا تاج فراغت دادند بر سر منصب دیوان شدنم نگذارند