فراخته

ما نخل سرافراخته گلشن عشقیم از غیر تو پیوند بریدن ثمر ماست

ای به تو افراخته سر مملکت وی به تو افروخته دل روزگار

طوبی برافراخته بالای تو رسوا حورا برافروخته سیمای تو ضایع

جمله کفها در دعا افراخته نغمهٔ ارنی به هم در ساخته

بدو گفت کای پور سالار سر برافراخته سر ز بسیار سر

یکی را به دندان برافراخته یکی را به زیر پی انداخته

مرا پور مرجانه بنواخته به منشور ری سر برافراخته

یکی خوب کاخ از در پهلوان برافراخته همچو خرم جنان

پیوسته بر افراخته باشی و تن آسا کاندر صف دولت تو فرازنده لِوایی

بدین فرخی شاه فیروزمند برافراخته سر به چرخ بلند