فخری

الفخری نخستین بار توسط فرانتس وپکه، مستشرق آلمانی مورد بررسی قرار گرفت. وپکه خلاصه‌ای از الفخری را از روی نسخهٔ خطی موجود در پاریس همراه با تحلیلی در سال ۱۸۵۳ و به زبان فرانسه منتشر ساخت. تحقیقات وپکه توجه خاورشناسان دیگر را به آثار کرجی جلب کرد و پس از وی آدولف هوخهایم ترجمهٔ آلمانی کتاب «الکافی فی الحساب» کرجی را بین سال‌های ۱۸۷۸ تا ۱۸۸۰ منتشر کرد.

او در مدرسه فخریه تهران و مدرسه پامنار به فراگیری دروس سطح مشغول شد و در سال ۱۳۱۰ ق به دست سیدجمال‌الدین افجه‌ای معمم شد. در مرحله دروس عالی تر حوزوی، در محضر بزرگانی چون محمد حسین خراسانی، محمد باقر تهرانی، زین العابدین محلاتی، میرزا محمود قمی، سید حسن استرآبادی، عباس نهاوندی، محدث نوری، شریعت اصفهانی، سید محمد کاظم طباطبایی یزدی، سید ابوتراب موسوی خوانساری، آخوند خراسانی و محمدتقی شیرازی حاضر شد.تهرانی بعد از فراگیری علم در این مرحله از طرف بسیاری از بزرگان وقت اجازه روایت دریافت کرد.

از جمله افرادی که نامشان در این اعتراف آمده محسن فخری‌زاده از چهره‌های مهم پشت پرده در بخش‌های مخفی برنامه هسته‌ای ایران است که در آذر ۱۳۹۹ و زمانی که ریاست سازمان پژوهش‌های نوین دفاعی را بر عهده داشت، ترور شد..

عار دارد جان از آن فخری که نه زآیین اوست هیچ کس نشنود فخری را کز و دارند عار

هفت آذر ۱۳۹۹ محسن فخری زاده در این شهر ترور شد.

ابوالحسن بهاءالدین علی بن عیسی بن ابی‌الفتح هکّاری (درگذشت ۶۹۳ قمری) محدث، شاعر و ادیب امامی بود. از آثار او التذکرة الفخریة، رسالة الطیف و کشف الغمة فی معرفة الائمة است.

الفخری یا الفخری فی (صناعة) الجبر و المقابله کتابی است با موضوع جبر که توسط ابوبکر کرجی نوشته شده‌است. کرجی این کتاب را برای فخرالملک واسطی (ابوغالب محمد) نوشته و نام او را بر کتاب خود گذارده‌است. این کتاب یکی از مهم‌ترین آثار جبری دوره اسلامی است.

گر بود مفلس ز ملک و مال، از آنش باک نیست خلعت «الفقر فخری »از برش زینت فزاست

فخری نه گر از دست چکد خون به ره دوست گر خون چکد از دیدهٔ خونبار درست است

عزی که آن ز فضل نباشد بتر ز ذل فخری که آن ز فضل نباشد بتر ز عار

نوبت الفقر فخری تا قیامت می‌زنند تو که داری می‌خور و می‌ده شب و روز ای فقیر

مده فخری که آن در عارم آرد بزن شاخی که خجلت بارم آرد

بر درگه او بودن هر روزی فخریست بیخدمت او رفتن هر گامی عاریست

تو گر خواهی حدیث فقر و فخری تو اندر فقر شاه برو بحری

نصیب تو هر کجا بود فخری نصیب عدو هر کجا بود عاری

در ره فخریه پر بالا دوی محمود نیست ورنه گردون از مه نو حلقه در گوش من است