فجار

فجار به انتقام قهر او گیرند همی قرار در سجین

ایا سپهر کرامت که لطف تو گیرد میان جور فلک دست صالح و فجار

خضر کشتی را برای آن شکست تا تواند کشتی از فجار رست

ز تیغ بابت تو بر جا نماند در آفاق اثر ز حشمت فجار و صولت فساق

نایب دیو شد در او بر کار مردمش گشته زو همه فجار

و بعضی دیگر از صوفیان کسانی هستند که ادعای معرفت و یقین، و وصول به درجات مقربین می نمایند و دعوای مشاهده جمال معبود، و مجاورت از مقام محمود، و وصول به مرتبه شهود می کنند شطح و طاماتی چند ساخته و ترهاتی چند پرداخته اند، و فقها و محدثین و ورثه احکا سید المرسلین را به چشم حقارت نظر می کنند و طعن به ایشان می زنند و از برای خود کرامت ثابت می کنند و اموری چند به خود نسبت می دهند، که هیچ پیغمبر و وصی پیغمبری ادعای آن را نکرده و حال آنکه ایشان را نه مرتبه ای است از علم، و نه پایه ای است از عمل هیچ ندانسته اند به غیر از کلماتی چند که آنها را دام خود قرار داده و جمعی از اهل دنیا را به دام خود کشیده و دین ایشان را بر باد می دهند، و مال ایشان را می خورند این طایفه، در نزد خدا از فجار و منافقین، و در نزد ارباب بصیرت و یقین، از احمقان و جاهلان اند و از آنچه ادعا می نمایند بی خبر، و از درگاه خدا از همه کس دورترند.

دیگر روز مادر شیر این حدیث تازه گردانید و گفت: زنده گذاشتن فجار هم تنگ کشتن اخیار است. و هر که نابکاری را زنده گزارد در فجور با او شریک گردد. ملک قضات را تعجیل فرمود در گزارد کار دمنه و روشن گردانیدن خیانت او در مجمع خاص و محفل عام، و مثال داد که هر روز آنچه رود بازنمایند.

هزار شکر که عفو و عطای حضرت خان مرا خلاصی داد از تقلب فجار

تو ببین پس قصهٔ فجار را پیش بنگر مرگ یار و جار را

اوکه بندد در مشیمت زشت و زیبا قادرست که ز فاجر صالح و صالح ز فجار آورد