فتنه انگیز. [ ف ِ ن َ / ن ِ اَ ] ( نف مرکب ) آنکه فتنه انگیزد. آنکه خلاف در میان دیگران اندازد. آشوبگر : مگو کز راه من چون فتنه برخیز چو برخیزم تو باشی فتنه انگیز.نظامی.دروغ مصلحت آمیز به از راست فتنه انگیز. ( گلستان ). عالم از شور و شر عشق خبر هیچ نداشت فتنه انگیز جهان غمزه جادوی تو بود.حافظ.فتنه جو. فتنه خیز. رجوع به فتنه شود.
معنی کلمه فتنه انگیز در فرهنگ عمید
۱. آن که فتنه و آشوب برپا می کند. ۲. [مجاز] زیبا و دل فریب.
معنی کلمه فتنه انگیز در فرهنگ فارسی
( صفت ) آنکه در میان مردم اختلاف اندازد آشوبگر .
جملاتی از کاربرد کلمه فتنه انگیز
صاحب اقبالی که تا بر مسند دولت نشست توبه کرد از فتنه انگیزی مزاج روزگار
آن لعل لبان شورش انداز وان نگرس مست فتنه انگیز
در آنجا که شد فتنه انگیز، تیغش فتد در میان سر و تن جدایی
شهد ریزی چون دهانت دم به شیرینی زند فتنه انگیزی چو زلفت سر به رعنایی کشد
خاموش نشین و فتنه انگیز مباش خود را بزبان خویش خونریز مباش
فتنه انگیزد همی آن کش نیارد یک بها آتش افروزد همی آنکش بسوزد یک شرر
عالم از شور و شر عشق خبر هیچ نداشت فتنه انگیز جهان نرگس جادوی تو بود
خواستن خونبها و خونریزی عذر خواهی و فتنه انگیزی
او در اواخر دهه ۱۸۴۰به دلیل انتشار مقاله کوچکی تحت عنوان «استبداد مشروطه و آزادی مشروطه» (۱۸۴۹) به دلیل فتنه انگیزی تحت تعقیب قرار گرفت و متعاقباً مجبور به ترک آلمان شد. او سپس به شهرک‌های آلمانی‌نشین پیشگام در مرکز تگزاس مهاجرت کرد و در آنجا به عنوان کشاورز، جغرافی‌دان و مخترع کار کرد.
نگاهت فتنه انگیز است چشمت رهزن دلها دهانت تنگ شکر باشد و لعل تو شکر خوا
خوش مستعد محنتی ای دل ازین اندیشه کن گر فتنه انگیزی کسی غم را کند آگه دگر