فتراک

به جرم لاغری فتراکش از من سر نمی‌پیچد هنوز از مشت خونی می‌توانم کرد رنگینش

ز خاکش، چُست برگیرند و چالاک کنندش زینت آغوش فتراک

در صیدگاه او زغبارم اثر نماند خونم هنوز در رگ فتراک مانده است

امروز صید مطلب بست آرزو به فتراک تیر دعای ما را بال اثر مبارک

دست بردار ز جان چون اجلت کرد اسیر صید را گوشهٔ دام و سر فتراک یکی است

گردباد از نفس سوخته دامی دارد صید این بادیه در حلقهٔ فتراک خود است

ازان پس غمی گشت پولادوند ز فتراک بگشاد پیچان کمند

درین میدان که چون برگ خزان مرغ از هوا افتد سری دارم فدای حلقه ی فتراک خواهم کرد

رود از بس پی صیدِ غزالان این دلِ وحشی به گیسوی تو او را بستهٔ فتراک می‌خواهم

در رکاب غم تو دل به مرادی نرسد گر نه فتراک شهنشاه مظفر گیرد