فتادن

امثال برفتاد که بر لوح روزگار تاریخ بر فتادن رومی شود همان

همان لحظه بر‌جای هفتاد مرد ز جنبش فتادند و گشتند سرد

برافکندند اینجا هستی خود چو افتادند اندر مستی خود

چه نیکو هر دو با هم اوفتادند دلم با چشمت این دیوانه آن مست

ز پی تو پاک‌بازان به جهان در اوفتادند چه اگر ز زلف بویی به همه جهان فرستی

سبکروان به فتادن ز پای ننشینند شکست شهپر موج شکسته بال شود

فرود افتادن آسان باشد از بام اگر در ره نباشد کسر اندام

از شهد چو موم نقره دور افتادم بر نقره ازین بِهْ نتوان افتادن

افتادن تجلی جلال