فافا. ( ص ) بدیع. و اصل آن واه واه یعنی وه وه بوده ( ! ) بمعنی خوب خوب ، و واو و فاء به یکدیگر تبدیل جسته اند. ( آنندراج ). چیزی بدیع و نیکو.( اوبهی ). هر چیز نیکو و غریب. ( برهان ) : تو همی گوی شعر تا فردا بخشدت خواجه جامه فافا.بلجوهر ( از یادداشت بخط مؤلف ).
معنی کلمه فافا در فرهنگ معین
(ص . ) هر چیز خوب و بدیع و زیبا.
معنی کلمه فافا در فرهنگ عمید
نیکو، بدیع، زیبا، خوب: تو همی گوی شعر تا فردا / بخشدت خواجه جامهٴ فافا (بلجوهر: لغت نامه: فافا ).
معنی کلمه فافا در فرهنگ فارسی
( صفت ) چیز بدیع و نیکو . سخن فاناک گوینده و اکثار کننده فارا .
معنی کلمه فافا در ویکی واژه
هر چیز خوب و بدیع و زیبا.
جملاتی از کاربرد کلمه فافا
فائده این آیت آنست که ربّ العالمین خبر میدهد ما را که مؤمن نباید که تمنّی کند آنچه طغیان در ان است از کثرت مال، و ذلک فی قوله: إِنَّ الْإِنْسانَ لَیَطْغی أَنْ رَآهُ اسْتَغْنی بل که از خدای عزّ و جلّ کفاف خواهد در دنیا و بلغة عیش چنان که در خبر است: اللّهم اجعل رزق آل محمّد کفافا.
آلفافار ۱۰٫۱ کیلومترمربع مساحت و ۲۰٬۶۵۵ نفر جمعیت دارد و ۶ متر بالاتر از سطح دریا واقع شدهاست.
و قیل همّت قریش یوم الحدیبیة بان یدخلوا محمدا مکة للحج ثمّ یخرجوه قبل ان یتم الحج استخفافا به.
معنی آیت آنست که مردان بر زنان مسلّطاند، و بر سر ایشان بداشته، تا ایشان را تأدیب و تعلیم میکنند، و آنچه صلاح ایشانست بایشان مینمایند، و فرا آن میدارند، و میان ایشان قصاص نیست مگر در نفس و در جرح. و مردان را بر زنان فضل است با فزونی عقل، و دین، و یقین، و قوّت عبادت، و کمال شهادت، و استحقاق نبوّت و خلافت، و امارت، و دیت و میراث دو چندان زنان، و طلاق در دست مردان، و زنان را یک شوی، و مردان را چهار زن و زنان را در خانه نشستن آئین، که اللَّه تعالی گفت: وَ قَرْنَ فِی بُیُوتِکُنَّ، و مردان را بیرون شدن و جهاد کردن که اللَّه گفت: انْفِرُوا خِفافاً وَ ثِقالًا وَ جاهِدُوا بِأَمْوالِکُمْ وَ أَنْفُسِکُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ.
حَتَّی إِذا أَقَلَّتْ الریاح سَحاباً ای رفعته. یقال: اقلّ الشیء، اذا رفعه، و استقل به، اذا اتی به سَحاباً ثِقالًا ای حملت الرّیح سحابا ثقالا بالماء، فاذا فرغت الماء فصبّته کانت خفافا، و ذلک أن اللَّه عز و جل یرسل الریاح فتنشئ السحاب، فتثیره، و ینزل الماء من السماء الی السحاب فیقسمه کیف یشاء، فیکون السحاب هو یمطره بعد ما ینزله اللَّه من السماء، فیسکنه السحاب، لقوله عزّ و جلّ: وَ نَزَّلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً مُبارَکاً. و سحاب درین آیت جمع است، و سمّی السحاب سحابا لانه یمرّ منسحبا.
وَ جَنَّاتٍ أَلْفافاً (۱۶) و رزان و میوستانهای انبوه هنگفت.
و عن عبد اللَّه ابن عمرو: انّ رسول اللَّه (ص) قال: «قد افلح من اسلم و رزق کفافا و قنّعه اللَّه بما آتاه.
و قال النبی صلیالله علیه و سلم «سیر وا سبق المفردون» قیل و من هم یا رسول الله قال الذین «اهتز وا بذکر الله حتی و ضع اذکر او زارهم و ورد وا القیمه خفافا».
و قال (ص): طوبی لمن هدی الی الاسلام و کان عیشه کفافا و قنع به.
وَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَحَقُّ أَنْ یُرْضُوهُ إِنْ کانُوا مُؤْمِنِینَ ای ان کانوا علی ما یظهرون فکان ینبغی ان لا یعیبوا النّبی ص فیکونوا بتولّیهم النّبی ص و ترک عیبه، مؤمنین. قال الزّجاج: لم یقل یرضوهما لانّ المعنی یدلّ علیه فحذف استخفافا، المعنی و اللَّه احقّ ان یرضوه و رسوله احقّ ان یرضوه. قال الشاعر:
کار عالم را کفایت کرده از یک ماجرا ورد خود در هر دعا «رزقا کفافا» ساخته