فاصل

عمریست که پوییم ره کویش اگرچه از او نبود جز قدمی فاصلهٔ ما

ز کر و فر سواران و ضرب و طعن سپاه در او ز بیم بلرزد مفاصل رستم

حکیمی گفت: مرگ چونان تیری است که به قصد تو آید و عمر تو فاصله ی مسیر آن است.

گر تیغ زند به دست سیمین تا خون چکد از مفاصل من

خط فاصل میان ظلمت و نور جز وجود مضاف دیگر چیست

بینم به شه واصل شده می از خودی فاصل شده وز شاه جان حاصل شده جان‌ها در او دیوار را

حکیمی باز پیچانید رویش مفاصل نرم کرد از هر دو سویش

ولی ندانند اینان که بین خواجه و من فتاده فاصله‌ای سخت بی‌حد و بیمر

تخت و ملکت ز حق شود حاصل گر کنون فاصلی شوی واصل

هیونی‌ که‌ گویی بر اعضای او مفاصل بپیوست بی‌استخوان