فاشیستی
جملاتی از کاربرد کلمه فاشیستی
والی در سال ۱۹۲۱ در پولا در ایستریا زاده شد. او در مرکز تجربیات سینمایی رم آموزش دید. بازی در سینما را از سال ۱۹۳۶ آغاز کرد. والی در سال ۱۹۴۳ به علت رد پیشنهاد بازی در فیلم‌های تبلیغاتی فاشیستی به مدت دو سال در مخفیگاه به‌سر برد. او همچنین در تئاتر (از جمله در تئاتر رم و فیلادلفیا) و در فیلم‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی نیز به بازی پرداخت.
احزاب راست آلمان در آلمان از احزاب تندرو و با گرایش‌های نازی و فاشیستی هستند. پس از جنگ جهانی دوم و انحلال حزب نازی این دست احزاب توانستند خود را سازماندهی کرده و سعی در ایجاد یک حکومت مشابه حکومت آلمان نازی نمایند. این دست احزاب بیشتر در آلمان غربی فعال بودند برای مثال حزب رایش سوسیالیست، حزب کارگران آزاد آلمان، جبهه ملی آلمان از جمله این احزاب هستند. هم‌اکنون حزب دموکرات ملی آلمان موفق‌ترین حزب دست راستی در آلمان است.
3.رم-ایتالیای فاشیستی (۱۹۲۲ تا ۱۹۴۳)
در ۱۹۳۵ در جنبش ضد فاشیستی آمستردام پله‌یل (که هانری باربوس و رومن رولان بنیاد گذاشته بودند) به مبارزه پرداخت. کامو زیر نفوذ ژان گرونیه، که او را رهبر آینده می‌دید، وارد حزب کمونیست شد و مسئولیت تبلیغ در جامعهٔ مسلمان را پذیرفت. سپس در ۱۹۳۶ کامو در نامه‌ای به ژان گرونیه تردید روشنفکرانه‌اش دربارهٔ مارکسیسم و بی‌اعتمادی خود نسبت به مفهوم پیشرفت (پروگره) را بیان داشت و پیوستنش به حزب را احساسی و نوعی تمایل به همبستگی به خودی‌ها تعبیر کرد و سرانجام در ۱۹۳۷ بر اساس‌نامه‌ای از بلامیش به فرمی‌نویل با اتهام کلیشه‌ای تروتسکیست از حزب کمونیست اخراج شد. واقعیت این بود که کامو به دشمنی علنی حزب کمونیست با جنبش ملی‌گرای مصالی حاج، ستارهٔ شمال آفریقا که تحت پیگرد فرمانداری کل بود، اعتراض کرده بود.
پس از فروپاشی امپراتوری اتریش-مجارستان، جمهوری نخست اتریش در ۱۱ نوامبر ۱۹۱۸ شکل گرفت اما دوام چندانی نیاورد و سال ۱۹۳۳ انگلبرت دلفوس حکومتی با گرایش‌های فاشیستی برپا کرد و دولت فدرال اتریش را تشکیل داد. سال ۱۹۳۸ الحاق اتریش به آلمان به وقوع پیوست. پس از پایان جنگ دوم جهانی اتریش به اشغال متفقین درآمد و از سال ۱۹۵۵ جمهوری فعلی شکل گرفت.[نیازمند منبع]
در آغاز به شیوه سازماندهی میان دولت و گروه‌های اجتماعی در نظام‌های فاشیستی و اقتدار طلب به کار می‌رفت.
در فرانسه راست افراطی و انجمن‌های فاشیستی از بازی‌های المپیک برلین حمایت می‌کنند، در حالیکه حزب کمونیست فرانسه رسماً به نفع بازی‌های المپیاد مردمی موضع می‌گیرد. بازی‌های مقدماتی در تاریخ ۴ ژوئیه ۱۹۳۶ در پاریس برگزار می‌شوند. وزیر ورزش فرانسه، لئو لاگرانژ نیز در این بازی‌ها حضور پیدا می‌کند. هزار و دویست ورزشکار فرانسوی برای بازی‌های المپیاد ضدفاشیست ثبت‌نام می‌کنند. چند مقام سیاسی فرانسه منجمله وزیر ورزش، وزیر حمل و نقل (پیر کوت) و آندره مالرو در همان هفته در یک روز ویژه حمایت از بازی‌های المپیاد و علیه بازی‌های المپیک نژادپرستانه برلین شرکت می‌کنند.
1.رم-ایتالیای فاشیستی (۱۹۲۲ تا ۱۹۴۳)
موسولینی با تفکر فاشیستی دست به ایجاد سپاهی بهتر از جنگ جهانی اول زد و در لباس‌های ارتش سعی بر این بود که از پوشش‌هایی استفاده کنند که نشانه‌هایی از دوران باستان و گذشته داشته باشد. شاید بتوان فرم خاص کلاه‌های نظامی سربازان ایتالیا در آن دوران را نمونهٔ بارزی از این موضوع مطرح کرد. با این حال، به‌طور کلی ارتش با سرعت کمی در حال تجهیز شدن بود.
از سوی دیگر رئال مادرید در بسیاری از موارد به عنوان تجسمی از تمرکز ظلم حاکمیت، رژیم فاشیستی و فراتر از آن بود. (سانتیاگو برنابئو که ورزشگاه رئال به نام اوست از افرادیست که علیه ملی‌گرایی فرانکو جنگید). به هر شکل در طول جنگ داخلی اسپانیا، اعضای هر دوتیم نظیر جوزپ سانیول و رافائل سانچز گوئرا متحمل آسیب‌هایی از سوی هواداران فرانکو شدند.