فا بردن

قرار و خواب و شکیبایی و جفا بردن برفت از غم عشق تو هر چهار از دست

طریق عشق جفا بردن است و جانبازی دگر چه چاره که با زورمند برنایند

به گیتی بتر زین نباشد بدی جفا بردن از دست همچون خودی

هم رقیبانِ تو صد بار جفا بردندی تا مرا یک نفسی پیشِ تو باری بودی

هرکجا سیلی قفا بردن به پیش هر کجا تیغی زدن بر فرق خویش

همیشه بار جفا بردن و نیاسودن همیشه رنج طلب کردن و نرنجیدن

جفا بردن ز دشمن بر امیدی بسی آسان تر از نومیدواری

چو زاو کرده باشم تحمل بسی توانم جفا بردن از هر کسی

ضرورتست بلا دیدن و جفا بردن ز دست آنکه ندارد به حسن همتایی

درو رنج باید کشیدن بسی جفا بردن از دست هر ناکسی