معنی کلمه غیوث در لغت نامه دهخدا غیوث. [ غ ُ ] ( ع اِ ) ج ِ غَیث. ( اقرب الموارد ) ( تفلیسی ) ( المنجد ). بارانها. ( آنندراج ) : فلسفیی گفت چون دانی حدوث حادثی ابر چه داند غیوث.مولوی ( مثنوی ).رجوع به غَیث شود.غیوث. [ غ ُ ] ( اِخ ) بطنی است از صبیحیین. رجوع به صبح الاعشی ج 1 ص 323 شود.
جملاتی از کاربرد کلمه غیوث فلسفیی گفت چون دانی حدوث حادثی ابر چون داند غیوث هم غیوث الندی اذا وهبوا هم لیوث الثری اذا نهبوا