غی

معنی کلمه غی در لغت نامه دهخدا

غی. [ غ َی ی ] ( ع مص ) بیراه شدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( المصادر زوزنی ) ( دهار ) ( مجمل اللغة ). بیراهی. ( مهذب الاسماء ). گمراه گشتن. ( منتهی الارب ). قوله تعالی : فسوف یلقون غیاً ( قرآن 59/19 )؛ یعنی آنان البته به گمراهی و ناامیدی یا به کیفر و عذاب میرسند. یا «غی » وادیی در جهنم است. ( از ناظم الاطباء ) ( تاج العروس ). گمراه شدن. ( ترجمان علامه جرجانی تهذیب عادل ). گمراهی. ( غیاث اللغات ).منهمک شدن در جهل و نادانی. ( ناظم الاطباء ). گمراهی ،و افتادن در نادانی و آن خلاف رشد است. ( از اقرب الموارد ). ضلال. ضلالت. غوایت. ( مجمل اللغة ) :
چند کوبی آهن سردی ز غی
دردمیدن در قفس هین تا به کی.مولوی ( مثنوی ).گشت قاضی طیره ، صوفی گفت هی
حکم تو عدل است لاشک نیست غی.مولوی ( مثنوی ).حوت اگرچه کشتی غی بشکند
دوست را چون ثور کشتی میکند.مولوی ( مثنوی ).|| فساد. ( دهار ) ( مجمل اللغة ). خلل و فساد. ( دزی ج 2 ص 232 ). نابراهی و نابسامانی. || هلاک. ( اقرب الموارد ). نابودی و فنا. || نومید شدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( مجمل اللغة ). || گمراه کردن. اضلال. ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ) : و با آن سرگشتگان روز برگشته که با غی و اضلال او متوجه شقاوت و خسارت میشدند... ( جهانگشای جوینی ).
غی. [ غ َی ی ] ( اِخ ) نام رودی است در دوزخ نعوذ باللّه. ( مهذب الاسماء ). نام وادیی است در دوزخ. ( ترجمان علامه جرجانی تهذیب عادل ). وادیی است در دوزخ یا جویی است در آن. ( از منتهی الارب ) ( تاج العروس ) : فسوف یلقون غیاً. ( قرآن 59/19 ). رجوع به معنی اول غی شود.

معنی کلمه غی در فرهنگ معین

(غَ یّ ) ۱ - (مص ل . ) گمراه شدن . ۲ - (اِ مص . ) گمراهی . ۳ - تباهی ، فساد. ۴ - هلاک ، نابودی . ۵ - (اِ. ) نام جایی است در دوزخ .

معنی کلمه غی در فرهنگ عمید

۱. گمراه شدن، گمراهی، ضلالت.
۲. نومیدی.
۳. هلاک، نابودی.

معنی کلمه غی در فرهنگ فارسی

۱ - ( مصدر ) گمراه شدن بیراه شدن ۲ - ( اسم ) گمراهی بیراهی ۳ - فساد خلل ۴ - هلاک نابودی .

معنی کلمه غی در ویکی واژه

گمراه شدن.
گمراهی.
تباهی، فساد.
هلاک، نابودی.
نام جایی است در دوزخ.

جملاتی از کاربرد کلمه غی

رو زبان از غیبت مردم ببند تا نه بینی دست و پای خود به بند
از هیچ کسم، چشم کسی نیست ز یاران زآن رو که مرا هیچ کسی غیر خدا نیست
به من هر کار آن پرکار کرده است ز کار آموزی - اغیار - کرده است
بباغی که دل گوید: ای تن درین چم بباغی که تن گوید: ای دل درین چر
منزل و راه نیست غیر از تو راه و منزل نمودمت، هشدار!
اگر شاه منت نهد، ور گدای مکش منت از کس به غیر از خدای