غماز

گفت غمازی که بد گوید ترا ضایع آرد خدمتت را سالها

آه از این درد که از چشم رقیبان حسود سیر دیدن نتوان نرگس غماز تورا

ای زمین کربلا غماز شو کفر و دین از یکدگر ممتاز شو

چه اعتماد کنم بر دوروییی غماز که حادثات جهان را به یاد من دارد

ما نقد را ز جمله به غماز داده ایم در دام هر چه آمده پرواز داده ایم

مثال ده که نیاید ز صبح غمازی مثال ده که نگردد جهان به شب تاری

بگفتا من نیم نمام و غماز که گویم با کسی راز کسی باز

حیا را هم نقاب معنی رازت نمی‌خواهم که می‌ترسم عرق بر جبهه بندد چشم غمازی

ز مهر خامشی بیهوده گویان را دهن بستم سخن نتواند از خود ساخت غمازی که من دارم

الوان نعمت است بخوان تو بر ولیک زو مستحق غمین دل و غماز شادمان