غم مباد

زمرگ برادر تو را غم مباد چنان دان که هرگز زمادر نزاد

گفتم از تو بر دلم هر دم کم از صد غم مباد زیر لب خندید و گفتا بیش باد و کم مباد

هر که باشد دوستدار تو شکار غم مباد زان که هستی دوستدار خسرو دشمن شکار

ترا اگر غم من نیست غم مباد ترا که جز غم تو مرا نیست غمگسار دگر

چه کم داری که هیچت کم مبادا چه غم داری که هیچت غم مبادا

خرم رخ تو دژم مبادا هرگز شادان دل تو بغم مبادا هرگز

مخور غم که یا رب تو را غم مباد فزون باد شادی تو را کم مباد

بی مهر محمد و علی کس یک لحظه ز غم مباد خرم

تیمار و غم مبادت تا باشی تیمار دار یافته تیماران

خداوندا مده آن یار را غم مبادا قامت آن سرو را خم