غلمان

تماشای جمال حور و غلمانم کجا باشد مرا آیینه ای باید که بینم تا چه حد زشتم

حور و غلمانی فرشته یا پری کادمی همچون توکم افتاده است

ولی ز مهر تو دارم امید کاین رخ زشت ز وصل غلمان زیبا شود به باغ جنان

ز هر مرز کشور کشیده به زور همه نامشان کرده غلمان و حور

در قیامت من اگر با تو برندم به بهشت چون تو همراه منی حوری و غلمان چکنم؟

ای ز رویت آفتاب و ماه را نور و ضیا وی ز حسنت حور و غلمان لطف و خوبی کرده وام

ریاض میکده خوش روضه ایست یافته زیب بساقیان چو غلمان و شاهدان چو حور

گر بی‌ولای او به بهشتم صلا زنند نفرین‌ کنم به حوری و غلمان و کوثرش

جام بر لب نهادن لب کشت همچو غلمان و حور باغ بهشت

هست بزم تو بهشتی و، در آن؛ ساقیان را هنر غلمانی!