غصون

پس نشان نشف آب اندر غصون آن بود کان می‌نجنبد در رکون

سرای جاه ترا از شرف ستون سما نهال عمر ترا از بقا غصون و غصن

تخضر بمائها غصون فی الروح لذیذه الثمار

و تدوم مادام الاله کما تری تبقی متی تبقی الغصون ظلالها

کشیده طوبی ایمان سر از طاعت به علیین غصونش پرتو احسان، ثمارش ذوق وجدانی

ز صرصر غصون‌گشت بی‌برگ چونان که خصمش ز پرخاش جویان ناهب

یا شجرا غصونه فوق سماء وهمنا هز هز فی قلوبنا مرحمه لنجتنوا

گفته هر برگ و شکوفه آن غصون دم بدم یا لیت قوم یعلمون

رمد ز شاخ نهاد تو صد هزار فتن جهد ز بیخ نژاد تو صد هزار غصون

هنگام تفرج است برخیز الریح مع الغصون یعبث