غره

مباش غره به عمری که مرگ در پی اوست که جایگاه تو گور است و جامه تو کفن

دشمن، چو نکو حال شدی، گرد تو گردد زنهار مشو غره بدان چرب زبانیش

فراغ دارد از اسلام و کفر غرهٔ جاه یکی‌ست سبحه و زنار در سلیمانی

گر شدم غره به دنیا لاجرم هر جفائی را که دیدم درخورم

غره مشو بر دو روز دولت دنیا زنده دلا، تکیه بر عدم نتوان کرد

آق‌سو جماعت و شهرکی در جنوب غربی کشور تاجیکستان است که در ناحیهٔ دنغره ولایت ختلان قرار دارد. جمعیت این جماعت ۱۳۹۰۸ است.

تو مست جام غروری همیشه، ای زاهد مباش غره، که رنج خمار بهتر ازین

گرنه به بوس آشناست زان دهن بی‌نشان غرهٔ هستی چراست خلق عدم در بغل

تو غره‌ای به جهانی که تا نگاه کنی نه تو بمانی و نه این جهان ناهموار

داغ فرمان ویش زینت پیشانی گشت اشهب چرخ که با غره غرا آمد

دیر قیو که ابن‌نعمان گفته‌است مُصَحَّف و مُحَرَّف «دمیرقَپو» ست که به ترکی به معنی دروازه آهنین یا باب‌الحدید است و مقصود همان دربند یا باب‌الابواب است. «بوغره» صورت دیگری از بلغار و بُرغار است که در کنار ولگا قرار داشت. بلاد کمخ که میان روس و فرنگ مشترک است همن بلاد کومانهاست (کمخ تحریف از کُمَن) که نخست بر ترکانِ دشت قبچاق گفته می‌شد و پس از شکست از باتو و فرارشان به هنگری و مجارستان به قسمتی از هنگری گفته می‌شد.

به آب و تاب جوانی چگونه غره شدی که خود جوانی و این آب و تاب می‌گذرد