غربی

چو مغربی نظر از عین کائنات بدوز اگر کمال طلب می‌کنی ز کامل ما

ایمغربی افاق پر از ولوله گردد سلطان جمال چون بزند خیمه به صحرا

مغربی زنده و باقی نه بنان است و بجان که مر او زندگی از باقی و از حی دارد

وز فتنهٔ غربیان خونخوار یک چند برفت شرق برباد

اگر تو طالب سرّ ولایتی بطلب ز مغربی که درین روزگار پیدا شد

مغربی گر زانکه میدانی بگوی کاین یکی بش آن یکی کم از کجاست

بمغربی چو رسیدی روان روان بگذر از او نبرده نصیبی گذر چگونه کنی

بهای شعر مرا مشتری ز غایت مهر درست مغربی از آفتاب گیرد وام

ای مغربی مسکین اینجا چه شوی ساکن کآنجاست برای تو پرداخته مشکن‌ها

برو بر به گسترده یک پاره مشک نهاده به غربیل بر نان کشک