غدات

موی توام عشا و عذار توام غدات

این خانه من است و من آنجا مراقبم بر ماه و آفتاب عشی و غدات را

بارای تو عشا زده سر پنجه با غدات ازقهر تو فتد به بنین حیض چون بنات

فرصت امروزست و دی خود رفت و فردا نامدست وقت را دریاب و مگسل از مسا عیش غدات

ز شام تار منالی به روز وصل مبالی مقرر است به خوان جهان عشا و غداتی

تا پس از هر شام صبح آرد فلک بادا تو را شام محمود الرواح و صبح میمون الغدات

منظری وجهک فی کل صباح و مسا منطقی ذکرک فی کل عشاء غدات

سعی حاج امسال از زلف وخط اوست هدر که زعشقش نشناسند عشا را زغدات