غاشیه کش

گردونت مائده ده و دولت شراب ده گیتیت غاشیه کش و نصرت سلاح دار

کلکم به سخنوران امیر است یک غاشیه کش مرا، جریر است

گل در رکاب عارض تو غاشیه کشی شمشاد پیش قد تو پا ایستاده‌ای

سد حشر رخش به پیراهن هر جولانگه سد جهان غاشیه کش بر سر هر میدانگاه

سپهرش رفت کآید غاشیه کش ولی از صولتش افتاد در غش

در پیش او که غاشیه کش بود جبرئیل هم انبیاء دویده پیاده هم اصفیا

این غاشیه کش گشته پیش غالب وان بسته میانک به پیش بسطام

دوشم که نیست غاشیه کش در رکاب تو آزرده از گرانی بار مذلت است

پرده‌زنان روز و شب حلقهٔ زلف ترا غاشیه کش چرخ پیر بخت جوان ترا

باد بر شه ره او غاشیه کش ابر در موکب او مقرعه زن