غارتگری

بنای دین و دل شد دیر بنیاد سپاه غمزهٔ غارتگری نیست

غارتگری هوش ز هر جرعه نیاید صاف قدح و دردی دن بلکه تو باشی

یتیم و پیره‌زن، اینقدر خون دل نخورند اگر بخانهٔ غارتگری فتد شرری

هم نداریم ایل وطایفه ای تا که غارتگری کنیم شعار

که را فتح و نصرت دهد یاوری که افتد به گرداب غارتگری

ناگهان از در درآمد دلبری شهر بند صبر را، غارتگری

قد رعنا رخ زیبا لب شیرین داری قصد غارتگری عقل و دل و دین داری

همه تافته رو ز فرمان بری جبین ها پر از چین غارتگری

بگفتا گروهی به غارتگری نهادند روی سوی کین آوری

دزد ز هر سوی به غارتگری خیره‌سری بین که چه‌ها می‌کند