عیلامی

بخش بزرگی از گزارش‌های عیلامی، یادداشت‌هایی از معاملات هستند. قدیمی‌ترینشان مربوط به ماهِ نخست ۱۳اُمین سالِ سلطنت داریوش بزرگ (آوریلِ ۵۰۹ پیش از میلاد) و جدیدترینشان مربوط به دوازدهمین ماهِ ۲۸اُمین سالِ سلطنت داریوش بزرگ (مارس/آوریلِ ۴۹۳ پیش از میلاد) است.

مراسم نیایش هانی پادشاه محلی آیاپیر، به همراه شوترورو وزیرش و زن و فرزندش را نشان می‌دهد. این نقش برجسته دارای کتیبهای به خط میخی عیلامی می‌باشد.[نیازمند منبع]

داریوش در زبان لاتین «دَرَیوس»، زبان یونانی «داریوس» و در پارسی باستان «دارَیَوَهوش» تلفظ می‌شود. شکل این نام در زبان عیلامی «داریامائویس»، در زبان اکدی «داریاموس» و در زبان آرامی «دِرایس» و «دِرایوس» است و احتمال می‌رود نام یونانی دیگرش «داریائوس» باشد. این نام در زبان پارسی باستان به‌معنای «استوار نگهدارِ نیکویی» می‌باشد.

درشرق روستای الگی علیا اثارباستانی مربوط به دوران عیلامی وجود دارد .بردبت (سنگ بت)این اثر دارای سنگ نگاره به خط میخی است ودارای دو مجسمه یک زن و یک مرد که پادشاه اون زمان بود بروی سنگ حکاکی شده .