عیسوی

بوی روح از دم جانبخش سحر می شنوم یا دم عیسوی از باد صبا می آید

به استناد منابعی همچون دانشنامهٔ ایرانیکا و کتاب «ایران عصر صفوی» نوشتهٔ راجر سیوری، الله‌وردی خان گرجی بوده اما پیترو دلاواله در سفرنامه خود از او با عبارت عیسوی ارمنی نژاد سخن به میان آورده است.

عمر دوباره چون گرفت مرده ز لعل عیسوی چون تو برفتی از برم باز بیا که همچنین

بازیگران این نمایش در سال ۸۹ عبارت بودند از علیرضا باقری، فاطمه فخرایی، علیرضا کیمنش، آوا شریفی و حمید دهقانی. دستیار کارگردان علیرضا عیسوی بوده و منشی صحنه الهام ایروانی بود. طراحی نور این نمایش را رضا بهجت بر عهده داشت.

نفس روح بخش من دریاب که دم عیسوی از آن من است

پدر ار عیسوی است هم فرزند از نر و ماده نی همان ورزند

حکیم عهد ابوالفتح آفتاب هنر که از دمش رود اعجاز عیسوی بر باد

«پاپ سیاه» لقبی خفت‌آور است که به رهبر جامعهٔ عیسویون به خاطر پوشیدن قبای سیاه گفته می‌شود در حالی که پاپ همیشه ردای سفید بر تن دارد.

به سر برنس عیسوی برنهاد زکارش بشد جان اسلام شاد

از شوق مدح او نفس عیسوی گداخت تا روزی از زبان ثناگر فروچکد

عیسوی گفته اوست عیسی ما موسوی گفته اوست موسی ما

مرده ای بودم پوسیده تن اندر بکفن نفحه عیسوی آمد همه تن جانم کرد

زندگی آسی‌ها، با جشن‌ها و مراسم بسیار همراه است که، بسیاری از آن‌ها دارای اصل و منشأ عیسوی است. مراسم مذهبی به دو بخش تقسیم می‌شود: کوود، به معنای نیایش، و خیست، به معنای آیین مردگان. تشریفاتی جهت قربانی کردن نیز وجود دارد.

جبرئیلی خوی و کنعانی جمال عیسوی انفاس و بطحایی خصال