عیب جو

صغیر از عیب جوئیها حذر کن گرت چشمی بود در خود نظر کن

دهر که بد عیب جوی بر صف آینه راست چو مقراض بست در ره حکمش میان

بیاموزی از عاقلان حسن خوی نه چندان که از غافل عیب جوی

ای عیب جوی عاشقان بویی گرت هست از هنر فکر خطای ما مکن بهر صواب خویشتن

عاقل نکند عیب جوان را که اگر شیخ این روی ببیند بکند توبه ز پیری

فرو مایه چون سیر خورده بباشد همه عیب جوید همه شر کاود

عشاق ندزدند سر از تیغ بلا آری دزدی عیب جوانمردان است

ای چرخ عیب جویم وی سقف پرستیزم تا کی به گوشه گوشه از مکر تو گریزم

به هم نمی‌رسد از شغل طرفةالعینی چو چشم فکرت من چشم عیب جویانم

چنین داد پاسخ که از عیب جوی نگر تاکه پیچد سر از گفتگوی