عیالی

و اوثر اللَّه علی عیالی‌

چرا خواهد مرا نادان متابع؟ نیابد روبه از شیران عیالی

نه آب و نان، نه آب روی و ،گرداگرد من هر سو، عیالی بی مر از خرد و بزرگ، مرد و زن بینی

از بهر مال قارون چون گنج در زمین شد بر چرخ چارم آمد عیسی ز بی عیالی

دنیا چو رهی پیش من عیال است تو پیش یکی چون رهی عیالی

اندر همه آفاق یکی فاضل نبود کو بر کف راد تو نباشد چو عیالی

از همت او هیچ عجب نیست گر آید از همت او شوئی و از چرخ عیالی

هر کیشی یه عیالی دا ، اؤز جانی تک هؤروکلنیب هدیه ده اولماز ائله سین عیالی قارداش قارداشا

همه خلق بر این شاه و بدین ملک عیالند بتقدیر جهانی وبی اندازه عیالی

جهان کدخدائی که از عقل وجودش همی داشت خواهد جهان چون عیالی