عواطف

واندر دل خلق زنده دارم اخلاق و عواطف نکو را

در نظر مارتین هایدگر، اصالت عبارت است از افکار و عواطف که حقاَ از جانب صاحب خود صادر شده باشد.

انکامه ییست گرم ز شکر عواطفت هر کوی و برزنی که من آنجا فرارسم؟

این طبیعت درونی ذاتاً یا لزوماً بد نیست. نیازها، عواطف و ظرفیت‌های اساسی انسان در ذات خود خنثی، پیشا اخلاقی و حتی خوب هستند.

یارب که آب دریا چون نفسرد ز خجلت چون بیند این عواطف بیرون ز اعتدالش

و می فرمود که همای همت و سیمرغ سعادت ما ظل عنایت بر تو می گسترد و آفتاب اقبال و کواکب سعود ما شعاع عواطف و آثار لواطف بر تو نثار می کنند و می گویند:

مفتاح خزاین معارف مخصوص جزایل عواطف

خدا را شکر که بیمن و توجه خداوندگار اعظم کارها آسان شد، آتش ها گلستان گردید، نظرعلی خان آمد فرامین همایون را رساند. مراحم و مکارم شاهنشاهی را در محافل عام ومجالس خاص تقریر نمود. نواب نایب السلطنة در فکرت و حیرتند که چگونه در مقام تلافی و تکافی این اشفاق و عواطف بر آیند.

عواطف توگریبان چون منی گیرد ز موج لجّۀ آفات برکران آرد

پس از حملهٔ عرب‌های (اسلام‌گرا) به ایران، «برخی» از ایرانیان، با قبول دین اسلام، از عواطف انسانی، دور شدند.

اگر مهابت سلطان عالمت بگرفت همت عواطف او زین مضیق برهاند

برزویه زمین بوسه کرد و گفت: حُسن رای و صدقِ عنایت پادشاه مرا از مال مستغنی گردانیده است، و کدام مال در این محل تواند بود که از کمال بنده نوازی شاهنشاه گیتی مرا حاصل است؟ اما چون سوگند در میان است از جامه خانهٔ خاص، برای تشریف و مباهات، یک تخت جامه از طراز خوزستان که بابت کسوتِ ملوک باشد برگیرم. و آنگاه بر زبان راند که: اگر من در این خدمت مشقتی تحمل کردم و در بیم و هراس روزگار گذاشت، به امید طلب رضا و فَراغ مَلِک بر من سهل و آسان می‌گذشت، و به دست بندگان سعی و جهدی به اخلاص باشد. و اِلّا نفاذِ کار و ادراکِ مراد جز به سعادت ذات و مساعدت بخت ملک نتواد بود. و کدام خدمت در موازنهٔ آن کرامات آید که در غیبت اهل بیت بنده را ارزانی فرموده ست؟ و یک حاجت باقی است که در جنب عواطف مَلکانه خطری ندارد، و اگر به قضا مقرون گردد عزّ دنیا و آخرت به هم پیوندد، و ثواب و ثنا ایام میمونِ مَلِک را مُدخّر شود.

دمی اگر ز سرم پا کشد عواطف تو بسا شریر که جانم پر از شرار کند

انجام یک تمرین کوتاه نوشتاری پیش از آزمون ریاضی، برای بیان احساسات دربارهٔ ترس، باعث بهبود عملکرد در آزمون می‌شود. احتمالاً به این علت که کمک می‌کند که افراد، عواطف خود را بهتر بشناسند و سامان‌دهی کنند و کارکرد حافظه فعال آنها بهتر شود.

نیما یوشیج در این اثر به وضوح تحت تأثیر کنزالاسرار، دیوان امیر پازواری، است. این تأثیر در روجا هم به صورت زبانی و هم به شکل محتوایی قابل مشاهده است.: ۱۱۸  در بسیاری از ابیات روجا احساسات شاعرانه موج می‌زند ولی این شاعرانگی ناشی از به‌کارگیری آرایه‌های ادبی نیست؛ بلکه به موجب بروز عواطف شاعر است.: ۱۳۱  همچنین نماد از شاخصه‌های سبکی و شعری نیماست که همچون آثار فارسی او، در دیوان اشعار مازندرانی وی هم نمود بسیاری دارد.: ۱۳۹