عنیف

وطی غلمان، که اکل جیفه بود؛ حرکاتش همه عنیفه بود

همچنین می‌گفت او پند لطیف همچنان می‌گفت او دفع عنیف

چو دید آن حال سنبل چار و ناچار عنیفان را از هر سو کرد بر کار

دگرباره آن ضربهای عنیف وزان قسمت زرّ بی منتها