عمدا

من خون گرفته کردم و نظری و کشته گشتم تو بدان که او به عمدا به شکار من نیامد

در شعمدان چرخ ز خورشید ساخت شمع شمعی پلیته اش از قدر و مومش از قضا

خط تر گرد لبه عمدا نباشد چو دودی هست بی حلوا نباشد

مار زلفین تو عمدا بزند زخم بجان عقرب آسوده شود تا نکند آزاری

ای پریشان کرده عمدا، زلف عنبربیز را بر دل من دشنه داده غمزهٔ خونریز را

در این یگان عمداً از حضور افسران آلمانی جلوگیری شد. در پایان سال ۱۹۱۷، با فروپاشی امپراتوری روسیه، انور پاشا به این نتیجه رسیده‌بود که آلمانی‌ها و ترکان دیگر اهداف مشترکی ندارند. شرایطی که برای پیمان برست-لیتوفسک گذارده شد و بسیار به منفعت آلمانی‌ها تمام می‌شد نیز این احساس را تقویت کرد. منظور این بود که اردوی اسلام تنها گوش به فرمان انور پاشا باشد و به فرمان‌های آلمانی‌ها توجهی نکند.

بدین قصیده توان کرد جرم ناکرده ز بندهٔ تو خود این کرده گیر بر عمدا

ای صنوبر قد، ندانی تو چگونه فتنه‌ای یا همی دانی، به عمدا خویش را نادان کنی

فکندی بر گل از عنبر هزاران حلقه و چنبر بزیر هر یک از عمدا یکی جادوستان کردی

چو لابد جدائی است از بعد زیست به عمدا جدا زیستن بهر چیست؟

تا کی، ای مه روی، کین انگیختن؟ خون ما بر خاک عمدا ریختن