عمد

چشم دزدیدم ز نور حضرتش تا نه‌پنداری که عمدا دیده‌ام

ای هدهد سحر گهی از دوست نامه‌ای بستان ببند بر سر و عمدا به ما رسان

بر سرِ پاکان حق در رهِ نیکانِ دین تیغ به عمیا مزن خاک به عمدا مپاش

دلبر که ز من روی بعمدا بنهفت میگوید دوش چشم من بیتو نخفت

هوش من و صبر برده عمدا بیرون نتوان شد از رهت هیچ

بهای بوسه، گهر خواهی از گدا عمدا بچشم ریزمت اینک بر آستان گوهر

خود رقیبان را که نتوانی به چشم از دور دید چون به عمدا ابتدا کردی از ایشان نیمه شب

دو نوع لوح و قطعات عمده در این بایگانی هستند:

نورت فروخت مشعل انجم بلا دخان صنعت فراخت خیمه گردون بلا عمد

می‌بینید که در کلمه اول «نیمبوس» به کار رفته ولی در کلمه دوم «نیمبو». (توجه داشته باشید برای «آلتو» نیز «آلتوس» وجود دارد اما عمدتاً در ابتدا نوشته می‌شود)

شاخ چون کرم پیله گوهر خویش برتند گرد تن همی عمدا

شنیده‌ای تو که سنجر به عمد یا به خطا بزد به سینه سر خیل شاعران تیری