علامت تعجب
معنی کلمه علامت تعجب در دانشنامه عمومی
در اصطلاحات برنامه نویسی رایانه، علامت تعجب، «بَنگ» ( bang ) و «شریک» ( shriek ) نیز خوانده می شود.
علامت های تعجب ممکن است برای تأکید بیشتر تکرار شوند «معرکه است!!!»، ولی این رویّه در نوشتار رسمی غیرقابل قبول است.
علامت تعجب برای نخستین بار در ۱۴۰۰ به صنعت چاپ انگلیسی معرفی شد، و تا میانهٔ دههٔ ۱۶۰۰ به عنوان «علامت ستایش» شناخته می شد. در درست نگاری آلمانی، این علامت برای نخستین بار در انجیل لوتر در ۱۷۹۷ ظاهر شد.
علامت تعجب تا پیش از دههٔ ۱۹۷۰ در ماشین های تایپ دستیِ استاندارد گنجانده نشده بود. به جای آن باید یک نقطه ( نشانهٔ نوشتاری ) تایپ می کردید، با یک پس بر برمی گشتید و یک آپاستروف تایپ می کردید.
علامت تعجب برای جلب توجه به هشدارهای خطر، و مسائل پیش بینی نشده به کار می رود. این علامت ها در محیط های پرخطر و تجهیزات بالقوه خطرناک معمول هستند. یک نوع معمولِ این هشدار یک مثلث زرد با یک علامت تعجب است، ولی مثلث سفید با حاشیهٔ قرمز در علامت های خطر اروپایی معمولند.
برای فاصله گذاری پس از علامت تعجب، بخش مربوطه را در نقطه ببینید.
استفادهٔ مکرر از علامت تعجب در نوشتار در تبلیغات رایج است. برخی نام های تجاری علامت تعجب دارند ( مثال: موتور جستجوی یاهو و مسابقهٔ تلویزیونی جپاردی! ) عنوان چندین کمدی موزیکال مانند اوکلاهوما!، ئی! و اوه! کلکته! نیز علامت تعجب دارد.
استفادهٔ بیش ازحد از علامت تعجب معمولاً نشانگر نویسندگی ضعیف است، زیرا معمولاً خواننده را منحرف می کند و ارزش علامت را می کاهد. برخی نویسندگان، مانند توماس ولف آمریکایی، هرچند، به استفادهٔ آزاد و بی شرمانه از علامت تعجب معروفند.
شهر انگلیسی وستوارد هو!، نامیده شده پس از رمان چارلز کینگزلی، تنها نام مکان در پادشاهی متحده است که رسماً علامت تعجب دارد. شهری در کِبِکِ کانادا به نام سن - لویی - دو - ها! ها! وجود دارد که به طور رسمی در نامش دو علامت تعجب دارد.
معنی کلمه علامت تعجب در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه علامت تعجب
اما این کینه متقابل نبود. در زندگی‌نامه خود، هری کسلر واقعاً با هیجان بسیار خوبی از ماریچیانو-مور روایت می‌کند، که اغلب در نشانه گذاری‌های خود از علامت تعجب استفاده می‌کرد، تا آنجا که به عنوان مقایسه مستقیماً به قضاوت دانیبروک بین جک دمپسی و لوئیس فیرپو انجام می‌شود. با این حال، مأیوس است و بیشتر فصل کتاب را با جملاتی ستایش گونه تمجید از مور می‌گذراند از قبیل: هیچ‌کس تا به حال شجاعت آرچی مور را زیر سؤال نبرد و …".