عفار

زان برفروز کامشب اندر حصار باشد او را حصار میرا، مرخ و عفار باشد

روزی با جماعتی از خدمتکاران در باغی به تماشا مشغول بود. یکی از عفاریت مرده شیاطین که به قوت و شکوت معتضد بود و به آلت و عدت مستظهر، بر آن موضع گذشت. نظر بر دختر افکند، به چشم او در آمد و در دل او جای گرفت. از میان خدم و خول او را در ربود و به وطن خویش برد. این خبر به سمع پادشاه رسید، قرار و آرام از او برمید. در ولایت منادی فرمود که هر که رنج بردارد و دختر شاه را به سلامت بیاورد، دختر و نیمی از ملک ما او را باشد. و در ولایت او چهار برادر بودند به چهار هنر معروف، یکی راهبر استاد و دلیل حاذق، مسالک و مشارع زیر قدم آورده و طرق و سبل پیش چشم کرده، در زمینی که:

عفاریت اگر آدمی صورتند حقیقت به مردم نمانسته‌اند

نام گونه از زبان عفاری گرفته شده‌است. بخش نخست نام، آردی در زبان عفاری به معنی طبقهٔ هم‌کف است و رامید به معنی اصل یا ریشه است.

ز مرخ و عفار دو لب صنع او برون آورد آتش گفت و گو

«جنوبی‌کپی عفاری» که از لحاظ پرتوسنجی دیرینگی آن به ۳ تا ۳/۹ میلیون سال پیش بازمی‌گردد، پرامردم بویسی (۳/۲ تا ۴/۱میلیون سال پیش از میلاد مسیح)

کنون کشند عفاریت دیو را در قید کنون کشند شیاطین انس را در بند

چو مرخ و عفار است کلکت ازیرا ززند تو نارالقری شد مؤجج

زبان عفاری زبانی افرو-آسیایی است که توسط مردم عفار در جیبوتی و اریتره سخن گفته می‌شود. این زبان در سال ۲۰۰۷ حدود ۱.۴ میلیون نفر گویشور داشت.

و فی المثل: فی کل شجر نار و استمجد المرخ و العفار.

أَ أَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَها التی تقدح منها النار و هی المرخ و العفار، أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِؤُنَ الخالقون.

جمعیت منطقه عفار، حدود یک و نیم میلیون نفر و مساحت آن ۹۶٬۷۰۷ کیلومتر مربع می‌باشد.

الَّذِی جَعَلَ لَکُمْ مِنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ ناراً قال ابن عباس: هما شجرتان یقال لاحدیهما المرخ و للأخری العفار فمن اراد منهم النار قطع غصنین مثل السوّاکین و هما خضراوان یقطر منهما الماء فیستحق المرخ و هو ذکر علی العفار و هی اثنی فتخرج منهما النار باذن اللَّه، و تقول العرب: فی کلّ شجر نار و استمجد المرخ و العفار.

مکن با عفاریت هم‌خانگی اگر عاقلی ترک دیوانگی