معنی کلمه عصابه در لغت نامه دهخدا
سوسن سیمین وقایه برگرفت از پیش روی
نرگس مشکین عصابه برگرفت از پیش سر.فرخی ( از آنندراج ).بر یاسمین عصابه زرّ مرصع است
بر ارغوان طویله یاقوت معدنی.منوچهری.و اسود را کشتند و آگاهی به رسول آمد و شاد گشت و از بیماری قوت گرفت و از خانه بیرون آمد، عصابه برپیشانی بست از دردسر. ( قصص الانبیاء ص 234 ). عصابه عصیان به پیشانی بازبستند و شهری که دارالاماره بود به دست بازگرفتند. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 204 ). تقدیر آسمانی عصابه ادبار به روی او بازبست. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 342 ). افعال ایشان عصابه ادبار بر چشم همه بست. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 274 ).
چو شد بسته نقش نخستین طراز
عصابه ز چشم خرد کرد باز.نظامی.آن سر که عصابه های زر بست
خود را به عصابه دگربست.نظامی.آفتاب ار بر او فکندی نور
دیده را در عصابه بستی حور.نظامی.وقتی در بادیه میرفتم مجرد، پیرزنی دیدم که می آمد عصابه ای بربسته و عصائی در دست گرفته ، گفتم مگر از قافله بازمانده است. ( تذکرةالاولیاء عطار ). نقلست که وقتی یکی را دید که عصابه ای بر سر بسته بود، گفت چرا عصابه بسته ای ، گفت سرم درد میکند، رابعه گفت... سی سال تن درست داشتی هرگز عصابه شکر بر سر نبستی ، به یک شب که دردسر داد عصابه شکایت می بندی. ( تذکرةالاولیاء عطار ). عصائی در دست و عصابه ای بر سر. ( مجالس سعدی ص 15 ). پیشانی از نیمه عصابه کلاه از مروحه نخودی و گرهی چون چین قبا در او. ( نظام قاری ص 134 ).
قطیفه ز خیلش یکی چتردار
ز والا عصابه علم زرنگار.نظام قاری.